Ga naar de inhoud

Nieuws

Interview met Lowie van Eck: “Ook met slechts 6% zicht is het mogelijk om de Omloop uit te lopen.”


Dat de Omloop ook te wandelen is met een visuele beperking, bewijst Lowie van Eck. De 33-jarige leerkracht heeft zelf vanaf zijn geboorte, vanwege een erfelijke ziekte, een beschadigde oogzenuw – waardoor hij slechts 6% zicht heeft. Met slechts 1% zicht verwijderd van officieel blind houdt het Lowie, die opgroeide in Stad aan ’t Haringvliet, echter niet tegen om zichzelf sportief uit te dagen. En hoe. Inmiddels is hij Nederlands kampioen Blind Running, heeft er menig ultra-trail, marathon en tocht opzitten, en deed vorig jaar ook voor het eerst mee met De Omloop. En ook dit jaar verschijnt hij weer aan de start! Tijd om Lowie wat beter te leren kennen.

Wie ben je en waar kom je vandaan? En kun je in het kort iets over jezelf vertellen?
Lowie: “Mijn naam is Lowie van Eck, ik ben 33 jaar oud en woon in Gouda. Ik ben opgegroeid in Stad aan het Haringvliet en ben voor mijn studie en later mijn werk richting Utrecht verhuisd. Ik werk bij Bartiméus (SO Zeist) als leerkrachtondersteuner, waar ik lesgeef aan blinde en slechtziende leerlingen. Op deze manier wil ik bijdragen aan de ontwikkeling van mijn lotgenoten. In mijn vrije tijd ben ik veel bezig met sport, vooral met hardlopen. Daarbij staat het verleggen van mijn grenzen centraal: wat kan ik ondanks een visuele beperking bereiken?”

We kennen je op social media ook wel als Slechtziende Loper, en je kwam al vaker in de media voorbij. Ook al ben je slechtziend, toch loop je marathons, ultramarathons en diverse wandeltochten – respect! Kun je aan onze lezers uitleggen hoe jij het met maar 6% zicht voor elkaar krijgt om die uitdagingen te doen?

Lowie: ”Het is vooraf vaak een gok of het lukt om dit soort uitdagingen te voltooien. Ik bouw vooral voort op de sportieve prestaties die ik al heb geleverd, waarbij ik steeds mijn grenzen verleg. Tot 2023 was ik nog niet bekend met Running Blind en deed ik zelfstandig mee aan hardloopevenementen. Vroeger dacht ik dan ook dat ik mijn eerste marathon solo zou lopen. In maart 2025 is het gelukt om dit tijdens de Lentemarathon te doen. Wat voor mij vooral werkt, is om geen plan B te hebben als ik ergens aan begin. Er stond bij de Lentemarathon geen buddy klaar om met mij mee te lopen als het toch niet zou lukken. Zo ben ik ook gestart met de Omloop vorig jaar. Ik wist niet hoe het was om 110 km te wandelen en had vooral veel kilometers in mijn benen dankzij een marathon en een ultratrail.”

Vorig jaar liep je samen met buddy Björn voor het eerst de Omloop – hoe ben je zo bij onze wandeltocht uitgekomen? En hoe is het gegaan?
Lowie: “Mijn ouders hebben de Omloop meerdere keren gelopen toen ik jong was. Ik kan mij nog goed herinneren dat ze veel trainden en andere wandeltochten liepen om zich voor te bereiden op deze monstertocht. Omdat ik daardoor een goed beeld had van wat het inhield, heb ik heel lang gezegd dat ik hier nooit aan mee zou doen. Net als een marathon is het voltooien hiervan toch wel een mijlpaal, waarbij het veel van je lichaam vraagt.

Mijn deelname aan de UHUT100 (50 km), een ultratrail door de Utrechtse Heuvelrug, was de aanleiding om mij in te schrijven voor de Omloop. Mijn moeder vond het erg spannend toen ik vertelde dat ik mijn eerste ultramarathon ging doen. Mijn deelname aan de Omloop was mijn reactie daarop. Voor mijn gevoel was 110 km wandelen zwaarder dan een trailrun van 50 km. Uiteindelijk bleek dat ook zo te zijn.

Samen met Björn zijn we dit avontuur aangegaan met de gedachte: als we meer dan 50 km kunnen hardlopen, dan moet een lange afstand wandelen ook wel lukken. Het werd even spannend toen we in Stellendam kwamen na zo’n 30 km. Waarschijnlijk heeft de combinatie van de nacht en mijn hoofdlamp ervoor gezorgd dat ik niet lekker werd en moest overgeven. Björn heeft er toen voor gezorgd dat ik na wat eten en drinken toch weer door kon. Net voordat we het strand opliepen, had Björn het vermoeden dat mijn hoofdlamp de boosdoener was. Nadat ik deze had afgedaan, knapte ik snel weer op. Daarnaast had ik de hele dag voor de klas gestaan en was ik bij de start al aan de vermoeide kant. Na 110 km werkten mijn benen nog goed, maar had ik vooral behoefte aan slaap. Mijn doel is om dit jaar huppelend en zingend over de finish te komen!”


Een 24-uurs langeafstandsloop is toch wel even andere koek dan een marathon. Heb je daar in de voorbereidingen anders op getraind?
Lowie: ”Ik heb vooraf een aantal lange wandelingen gemaakt om mij voor te bereiden. In de maanden voorafgaand aan de editie van 2024 heb ik denk ik drie keer een afstand van meer dan 30 km gewandeld. Vorig jaar stond vooral in het teken van verschillende dingen voor de eerste keer doen: het beklimmen van de berg Mount Toubkal, mijn eerste marathon, ultratrail en langeafstandswandeltocht. Doordat dit onderdeel was van een reeks sportprestaties, was mijn conditie erg goed. Ik denk dat gericht trainen op wandelen er vooral mentaal voor heeft gezorgd dat ik meer zelfvertrouwen kreeg in het succesvol voltooien van de tocht.”

Wat waren de grootste uitdagingen bij de Omloop voor jou? En wat viel er uiteindelijk mee?
Lowie: ”De nacht was voor mij de grootste uitdaging, waarbij ik tussen Middelharnis en Stellendam niet lekker werd. Ik denk dat menig deelnemer in mijn situatie was gestopt, maar de enige gedachte die door mijn hoofd ging was: ‘Ik kan mijn ouders nu niet wakker bellen.’ Natuurlijk zouden ze me op komen halen. Het voelde gewoon niet goed na de uitdagingen die ik eerder dat jaar had gedaan. Ik herpakte me en voelde me op het gedeelte over het strand weer veel beter. Ook de laatste vijf kilometer heb ik vorig jaar als erg zwaar ervaren. Door vermoeidheid was ik eigenlijk alleen nog maar bezig met het bereiken van Melissant. Het is grappig dat ik, toen ik werd geïnterviewd bij het bereiken van de eindstreep, weer even opleefde en ‘redelijk’ fit oogde. In werkelijkheid zat ik er wel echt doorheen. Hoe mijn benen op het einde voelden, viel dan weer erg mee. Ook ben ik de 110 km doorgekomen zonder blaren. Het gevoel dat mijn benen veel aankonden, zorgde ervoor dat ik er vertrouwen in had dat ik de finish zou halen.”

Wat vond jij het mooiste aan de Omloop – wat maakt deze anders dan andere wandeltochten?
Lowie: ”Voor mij voelt het als het voortzetten van een traditie waarbij iemand die van Goeree-Overflakkee komt, de Omloop tenminste één keer heeft gelopen. Ik ken het eiland goed, en dat is vanwege mijn visuele beperking ook wel fijn. Hierdoor kan ik inschatten waar ik ben en hoever het nog is, en dat geeft rust.

Het strand bij Ouddorp vond ik het mooiste gedeelte van de route, mede omdat het stuk daarvoor erg donker was. Natuurlijk was het ook erg fijn om door Stad aan het Haringvliet te lopen.”

Dit jaar heb je je toch wéér ingeschreven om mee te doen, super! Kriebelde het weer?
Lowie: ”In eerste instantie zou ik niet meedoen aan de Omloop vanwege andere uitdagingen. Begin augustus ga ik in Oostenrijk meedoen aan de KAT100, waarbij ik 52 km met 3250 hoogtemeters in de bergen ga afleggen. Op 13 september doe ik mee aan de halve triatlon tijdens Challenge Almere. Nadat Daniel Angelis vertelde dat hij weer mee zou doen op slippers, heeft hij Björn overgehaald om ook weer deel te nemen. Vervolgens heb ik gezegd dat ik ook weer mee zou doen als Sander Koomen zou deelnemen.

Sander, Björn en ik zitten samen in een groep genaamd de Blindgangers. Sander en ik zijn beiden slechtziend, en Björns dochter is blind. Ik kijk er erg naar uit om dit jaar met een grotere groep te lopen.”


Door hieraan mee te doen wil je andere slechtzienden laten weten dat De Omloop te doen is, zelfs als je slechtziend ben. Mochten er slechtzienden zijn die twijfelen om mee te doen: hoe kunnen ze wél meedoen een hem uitlopen? Wat zijn jouw tips?

Lowie: ”Door het lezen van dit interview hebben ze al de bevestiging gekregen dat het ook met slechts 6% zicht mogelijk is om de wandeltocht uit te lopen. Ik denk dat dit de eerste stap is om het als een realistisch doel te zien. Daarnaast is het belangrijk om van anderen te leren. Naast de gebruikelijke adviezen die onder andere op jullie website staan beschreven, zou ik mijn lotgenoten aanraden om in de nacht te gaan oefenen. Ook is het raadzaam om te trainen op 24 uur in beweging zijn. De 4x4x48 Challenge is volgens mij een goede manier om ’s nachts te trainen en om te ontdekken hoe je lichaam reageert op vermoeidheid.”

Onwijs bedankt voor dit interview, Lowie! En ontzettend veel succes!